Eigenwijs als ik ben wil ik toch wéér voorlezen. Ik ben niet voor niets juf. Kan mij het schelen dat de kinderen al in de puberteit zitten, nou en dat het een ZMOK school is en de opmerkingen van de kids lap ik lekker aan mijn laars. En zo kwam het dat ik vandaag in mijn bubbeltje zat en de GVR van Roald Dahl begon voor te lezen. Na het lezen van de eerste alinea verstomde het geroezemoes. De kinderen hingen na het eerste hoofdstuk aan mijn lippen en als ik bij hoofdstuk 3 op kijk of ik al moet stoppen, zie ik dat de kinderen mij aangapen en met open mond aan het luisteren zijn. Dan weet ik toch weer dat ik juf wil zijn. En als ik dan eindelijk stop en mijn grote kleine man van meer dan 100 kilo en bijna 13 vraagt of hij het plaatje mag zien, smelt mijn hart.
#lovejufzijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten